تسبیحات سحر ماه رمضان (اقبال الاعمال)
۱۵ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع فيما نذكره مما يختص بأول ليلة من شهر رمضان؛ فصل فيما نذكره من أدعية تتكرر [متكررة] كل ليلة منه وقت السحر؛ التسبیح فی السحر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهارم از اعمالی که مختص شب اول ماه رمضان است؛ فصل نوزدهم: دعاهاى وقت سحر در هر شب از ماه رمضان؛ تسبیح در سحر:
وَ قَالَ فِي الْكِتَابِ الْمَذْكُورِ(أَصْلٍ عَتِيقٍ مِنْ أُصُولِ أَصْحَابِنَا) التَّسْبِيحُ فِي السَّحَرِ
و فرمود نيز در كتاب ياد شده (در يكى از كتاب هاى «اصل» كهن از اصول راويان اماميّه نقل شده است) آمده است: تسبيحى در سحر ماه رمضان:
سُبْحَانَ مَنْ يَعْلَمُ جَوَارِحَ الْقُلُوبِ
«پاكا خدايى كه زخم ها [گناهان مخصوص] دل ها را مى داند،
سُبْحَانَ مَنْ يُحْصِي عَدَدَ الذُّنُوبِ
منزّه باد خدايى كه گناهان را به شماره در مى آورد،
سُبْحَانَ مَنْ لَا تَخْفَى عَلَيْهِ خَافِيَةٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ
منزّه باد خدايى كه هيچ چيز در آسمان ها و زمين ها بر او مخفى نمى ماند،
سُبْحَانَ الرَّبِّ الْوَدُودِ سُبْحَانَ الْفَرْدِ الْوَتْرِ
پاكا پروردگار مهربان، پاكا خداى يگانه تك،
سُبْحَانَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَا يَعْتَدِي عَلَى أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ
پاكا خداى بزرگ بزرگ تر، منزّه باد خدايى كه بر مملوك هاى خود ستم روا نمى دارد،
سُبْحَانَ مَنْ لَا يُؤَاخِذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ
منزّه باد خدايى كه زمينيان را با انواع عذاب ها كيفر نمى كند،
سُبْحَانَ الْحَنَّانِ الْمَنَّانِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِيمِ
پاكا خداى مهربان بخشنده، پاكا خداى مهرورز و مهربان،
سُبْحَانَ الْجَبَّارِ الْجَوَادِ سُبْحَانَ الْحَلِيمِ الْكَرِيمِ
پاكا خداى سركش و بخشنده، پاكا خداى بردبار و گرامى،
سُبْحَانَ الْبَصِيرِ الْعَلِيمِ سُبْحَانَ الْبَصِيرِ الْوَاسِعِ
پاكا خداى بينا و آگاه، پاكا خداى بيناى و گسترنده‌ى [روزى]،
سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ النَّهَارِ
منزّه مى دانم خدا را براى روى آوردن و پشت كردن روز،
سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ اللَّيْلِ وَ إِقْبَالِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِدْبَارِ اللَّيْلِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِقْبَالِ اللَّيْلِ
به پاكى مى ستايم خدا را بر پشت كردن شب و روى آوردن روز، [منزّه مى دانم خدا را بر روى آوردن روز و پشت كردن شب، به پاكى مى ستايم خدا را براى روى آوردن روز و شب]،
وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ
و ستايش و والايى و عظمت و بزرگ منشى براى او با هر دم و چشم برهم زدن و با هر گوشه چشمى كه پيش از اين [درازل] در علم او مقرّر شده است،
سُبْحَانَكَ مِلْءَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ سُبْحَانَكَ زِنَةَ عَرْشِكَ سُبْحَانَكَ سُبْحَانَكَ سُبْحَانَك
به پاكى مى ستايم تو را به آلندگى آنچه نوشته ات به شماره درآورده است، منزّه مى دانم تو را به اندازه سنگينى عرشت، پاك و منزّه و پاكيزه اى تو.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
