خداباوری: باور به وجود خدا

یا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خالِقٍ غَیْرُ اللهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ

(فاطر، 3)

ای مردم! نعمت هایی را که خداوند به شما عطا کرده یاد کنید، آیا جز خداوند، آفریدگاری است که از آسمان و زمین به شما روزی دهد؟
جز او معبودی نیست. پس چگونه از حقّ به سوی باطل بازگردانده می شوید.

پیام ها

1. همه را به اندیشه در نعمت های الهی دعوت کنیم.«یا أَیُّهَا النَّاسُ»
2. بهترین راه شناخت خداوند، توجّه به نعمت های اوست. «اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللهِ»
3. سؤال، کلید بیدار کردن و هشدار دادن است. هَلْ مِنْ خالِقٍ ...
4. هم آغاز و پیدایش هستی از اوست و هم بقا و تداوم آن. «خالِقٍ- یَرْزُقُکُمْ»
5. رازق اوست، ولی از طریق اسباب طبیعی رزق می دهد. «یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»
6. قبل از هشدار، توبیخ معنا ندارد. هَلْ مِنْ خالِقٍ ... فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ
7. هر راهی غیر توحید، بی راهه است. «فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ»
8. مبادا رزق خدا را بخوریم و به غیر او رو کنیم. «یَرْزُقُکُمْ... فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ»
9. فطرت انسان خداگر است، عوامل بیرونی، اسباب انحراف او می شود. «تُؤْفَکُونَ»